ÖYLE gönül alıcı konuşuyordu ki onu anarken içinden ‘Bal dillim’ diyordu. Onun bal dili yüreğini onarıyordu.
KISA KISA GÖNÜL NAĞMELERİ
UĞUR CANBOLAT
BAL DİLLİ
ÖYLE gönül alıcı konuşuyordu ki onu anarken içinden 'Bal dillim' diyordu.
Onun bal dili yüreğini onarıyordu.
Sessizliğinde ses idi onun için. Gecenin karanlığına düştüğünde onu hatırına getiriyordu.
Ve hemen içi aydınlanıyordu.
İç aydınlanınca dışın hiç hükmü kalır mı?
O gündüzün yorgunluklarını, kendi iç telaşlarını 'Bal dilli'si ile aşıyordu.
Ne vakit 'Bal dilli'si hatıra gelirse her yanı süzme bal kıvamında şifaya kesiyordu.
Buna kendisi de hayret ediyordu evet.
'Nasıl oluyor bu?' diyordu?
'Beni nasıl yürek salıncağında sallıyor, gönlünde nasıl ısıtıyor' diyordu. Sonraları 'Nasılsa nasıl' demeye başladı.
Mühim olan benim hücrelerimi aydınlatması değil mi?
Ruhumu 'Bal dili' ile mutluluğa bulaması değil mi?
Evet. O zaman gerisini kurcalamam diyerek sorularını geri almıştı.
'Bal dilli'den uzak kaldığında üşümeye başlıyordu.
Formülü bulmuştu o da… Hemen hatırlayıveriyordu.
Ve tekrar ruhu süzme bal kıvamına dönüyordu.
GÖZDAĞI
BANA lazım olan gözdağı değil sevdiğim.
Bana senin göz bağın gerek.
Söz bağın gerek.
Gönlünün gönlüme bağlanmış sıkı söz bağları gerek.
Gözün gözümün sevgi bağı olsun.
Sevda bağı olsun.
Kelimelerimiz bağ bulsun birbirine... Eklensin sevdadan yana tüm kelimelerimiz.
Ulansın birbirine...
Bulansın birbirine...
Ama gözdağı olmasın.
Gözdağı gönül dağına giden yolu keser sevdiğim.
Gözdağı gönül bağına giden yolu tıkar sevdiğim.
Gözdağı maşuku üşütür sevdiğim.
Aç gözümün bağını, kaldır aradaki gözdağını...
Köz dağı mı?
Olsun köz dağı, ama gözdağı olmasın!
SENDEYİM
BEN sendeyim gülüm...
Sende olmak bende olmaktır aşk kapısına...
Sevda ocağına bende olmayan, o eşiğe yüz sürmeyen, eşikte cemal gözlemeyen aşk şerabını nasıl içsin ki!..
Önce bende olacaksın o kapıya...
Bilirsin bende olmak yürekten sevmek demektir... Gönül kapılarım sadece sana açılır demektir. Tüm hissiyatım senle varlık giyinir demektir.
Bilirsin bende olmak her bağım sana bağlı demektir. Ne yandan çeksen gelişim sana demektir.
Bilirsin bende olmak nefsin esiri olmaktan azat olup maşukuna esarete gönüllü girmek demektir.
Bende olmak hasların işidir gülüm...
Gülü ve kokusunu bilenlerin işidir gülüm...
Bende olmak gül ile gül olmak demektir gülüm.
Sendeyim dediğimde bil ki, bendeyim.
Kapındayım...
Gönlünün kapı eşiğindeyim.
Sabırdayım.
Ben sana bendeyim.
Sendeyim!
YAŞAM ALIŞKANLIĞI
HAYAT alışkanlığım sen oldun ne vakittir.
Sen gibi bakar oldum.
Sen gibi sezer, sen gibi hisseder oldum.
Hatta sen gibi sever, senin gibi sever oldum.
Gülüşüme gülücükler kondu yeniden ve taptaze...
Bakışıma baharlar donandı.
Ellerimin şefkatli oluşunu yeniden keşfettim seninle...
Yaşam alışkanlıklarımın en güzeli oldun.
Ve giderek tek güzeli!..
Ya Selam!
