Hayatta her şey enerjidir. Bizler enerji ağının içindeyiz aslında. Bu enerjiyle birbirimizi ya çekiyor ya da itiyoruz. Enerjiyle iletişim kuruyoruz. Her düşüncemiz her duygumuz enerjiye dönüşerek birbirimize ulaşıyoruz.
Sevgili okurlarım,
Hayatta her şey enerjidir. Bizler enerji ağının içindeyiz aslında. Bu enerjiyle birbirimizi ya çekiyor ya da itiyoruz. Enerjiyle iletişim kuruyoruz. Her düşüncemiz her duygumuz enerjiye dönüşerek birbirimize ulaşıyoruz. Hani bazen olur ya her şey güzel giderken herhangi bir sıkıntımız yokken bir anda enerjimizin düştüğünü görürüz de anlam veremeyiz. Ya da tam tersi bir anda enerjimizin yükseldiğine şahit oluruz. Bu aslında şaşırılacak bir durum değildir ya enerjisi yüksek ya da düşük bir insanla alışveriş yapmışızdır veya böyle bir ortamın içinde bulunmuşuzdur. Enerji birbirimize bulaşır, transfer edilir.
Hal böyleyken enerjisini iyi insan olmaktan yana değil de enerjisini kötüye kullanan insana ne kadar sitem etsek azdır diye düşünüyorum. Ne yazık ki enerjisini insanlığından uzaklaşmak için kullanan gaflet içinde nice insan var.
Hangi ara bu kadar insanlıktan uzaklaştınız ki?
Hangi ara bu kadar kötüleşebildiniz ki?
Ne yiyip ne içtiniz de bu hale gediniz diye sormadan edemiyor insan işte…
Cam kırar gibi kalp kıran insanlar var. Bir kalbi kırdıkları yetmezmiş gibi kırdıkları kalpten keyif alıyorlar. Bile isteye farkında ola ola kırdıklarının farkındalar ancak özür dilemeyi kendilerine dahi yakıştırmıyorlar. Kaf dağından büyükler. Bu ego bu kibir bu bencillik hangi ara karakteriniz oldu sizin? Soruyorum.
Söz de insanlıktan bahsederken fiiliyatta uzak olduğunuz insanlığı nerde bıraktınız nerde unuttunuz?
İşinize geldiğinde, işiniz düştüğünde, çıkarınız varken köpekler gibi olurken, işiniz bitince aslan kesilmeyi marifet mi sandınız?
Sahte gülüşlerinizle kirli kalplerinize kalkan mı oluşturdunuz?
Sanmayın ömür boyunca mutlu olursunuz, sanmayın huzur bulursunuz. Eline oyuncak verilen çocuklar gibi anlık eğlencelerinizde sözde mutluluklar yaşarken gözleri boyar, geceleri yastığa dökülen gözyaşlarınızda sabahı zor edersiniz. Vicdanınız sizi mahkûm eder. Edecektir de.
Böyle kişilikte olanlara diyorum ki;
İnsan doğdunuz da insan kalmak için gayret edin artık, insana insan gibi yaklaşın. İnsana değer verin. İnsanı imkan olarak kullanmayın. Dilinizi değil iletişiminizi kuvvetlendirin. Güzel konuşmayı değil kalpten konuşmayı öğrenin. Sözlerinizi değil davranışlarınızı iyileştirin.
Ölüm var. Bir gün gelecek, hesap var bunu unutmayın.
Sevgi ve muhabbetle,