Deprem olur, sel olur, fırtına yel olur. Çok kişi ölür. Genel bir felakettir. İnsanlar yakınlarını toprağa verir. Cenaze sonrasında bir müddet gözyaşı ve hüzün olsa da herkes şu fikirdedir: “Hayat devam ediyor.”
Trafik kazası, başka bir felaket ya da bir cinayette bir ya da birkaç kişi ölür, belirli kişileri etkileyen bir felakettir. Bu felaketten dolayı ölenlerin en yakınları bir müddet olayın tesirinde kalır ve sonunda yine o söz geçerli olur: “Hayat devam ediyor.”
Normal bir şekilde de birinin çok sevdiği annesi, babası, eşi, oğlu, kızı, yakını ölür. Herkesin dilinde şu söz vardır: “Hayat devam ediyor.”
Kısacası “hayat devam ediyor.” Bu hayatta genel kural budur.
İnsan başına gelen hadiselerden biraz ya da çok etkilense de “hayatına kaldığı yerden devam ediyor.” Zaten normali de budur. Zaten hayat, kıyamete kadar devam edecek de.
Ancak “hayat devam ediyor” diye belirttikten sonra, daha doğrusu bu düşünce zihnimizde yer etse, şunu da asla aklımızdan çıkartmamamız gerekir. Bu hayat çok da fazla üzerinde durulması gereken ve sıkı sıkı bağlanılması gereken bir şey değildir. Sonuçta Dünya fani ve bu hayat geçicidir.
Önemli olan “hayat devam ediyor” diyerek kaldığımız yerden zevke ve eğlenceye dalmak değil, önemli olan bu hayatın geçici ve fani olduğunun şuurunda olmaktır. Hayatta madem felaketler var ve bizi etkiliyor. Bunu esas alarak “insanlar bir bir ölüyor” diye bir düşünce hayatımızın odağında olmalı ve bu hayata çok bağlanmamalıyız.
Bunun yanında şunu da unutmamak gerek. Ölüm, ister insanın ölümü olsun, ister Dünya’nın ölümü, yani kıyamet olsun, ikisi de kıymetlidir. Ölüm olmasa, bu Dünya çekilecek ve katlanılacak gibi değil. Bu olayın insani tarafıdır. Ölüm olmasa ağır ve acılı hastalar nasıl kurtulacaktı? Ölüm olmasa yaşlılar, nasıl kurtulacaktı? Ölüm, kesinlikle bir kurtuluş. Tabi bu bedenen böyle. Esasında asıl kurtuluş Cenneti kazanmaktır. O da kıyamet ile olur. Bu açıdan kıyamet elbette kıymetlidir. Kıyamet yalnızca Mü'minler için kıymetlidir. Kafirler ve zalimler kıyameti elbette istemezler. Çünkü cehennem onları bekliyor. o
Sözü fazla uzatmayalım ve şu şiirimle maksadımı daha açıkça ifade edeyim:
HAYAT DEVAM EDİYOR*
"İlim kalkmadıkça, depremler, katliamlar çoğalmadıkça kıyamet kopmaz." (Hadis-i Şerif)
Bu Çağ bozuk, kötülük, iyiliği yeniyor.
Her gün, her gün nice ocaklar sönüyor.
Dünya, yine, yine aynı şekilde dönüyor.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
Katil Kabil'in nesli bir türlü bitmedi.
Oluk, oluk kan döktü de yetmedi.
Gökten ne yağdı da yer kabul etmedi.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
Filistin, Gazze'de Müslümana soykırım.
Hiçbir şey yapmazsanız bari haykırın.
İnsanın derdi hep aynı bugün ve yarın.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
İsrail ki Kabil'den, soyu ordan geliyor.
Katliam yapmayı bir marifet biliyor.
Dünya seyirci, ölen öldüğü ile kalıyor.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
Deprem olur, sel olur, her yerde ceset.
Bu ne ruhsuzluk, azıcık bir şey hisset!
Kanıksanmışlık zirvede, yok bir hayret.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
Ne ilim kaldı, ne irfan, her şey, para, madde.
Vurdumduymazlıkta budur işte son radde.
Artık kurtuluş, yalnız ve yalnız kıyamette.
Hayat her zamanki gibi devam ediyor.
Hayat Kıyamete kadar devam ediyor.
