Gazete okuyamaz, haber dinleyemez olduk. Her tarafta rüşvet, yolsuzluk, savaş, zulüm, şiddet almış başını gidiyor. Hastalık var, cinayetler var, vurdumduymazlık var olmaması denilen her şey var.
Gazete okuyamaz, haber dinleyemez olduk. Her tarafta rüşvet, yolsuzluk, savaş, zulüm, şiddet almış başını gidiyor. Hastalık var, cinayetler var, vurdumduymazlık var olmaması denilen her şey var. Sevginin yokluğu, paranın kimilerinde çokluğu, kimilerinde yokluğu, en önemlisi insanlığın yokluğu…
Bireyselleştin
Bize ne oldu da böyle bireyselleştik. Kendinden başkasını düşünmeyen 'gemisini kurtaran kaptan' misaline nasıl dönüştük. İnsanlar açlıktan ölürken, bize ne oldu da böyle egoistleştik. Egomuzu tatmin için basitleştik ve değersizleştik. Basit ve değersiz şeyler uğruna değerlerimizi hiçe saydık.
Dostu düşman bildik
Bize ne oldu da böyle düşmanı dost, dostu düşman bildik, gücümüzü kaybettik. Bir olmanın, birlik olmanın yollarını aramak yerine aksi durumlara geldik, Sokakta yürümeye korkuyoruz, gece hırsız girecek ve bize zarar verecek diye kapıları üç-beş kere kilitliyoruz. İnsanlardan şüphe eder olduk, biri bize iyilik yapsa, altından başka şeyler arıyoruz ve çoğunlukla da o iyiliğin altında başka şeyler buluyoruz.
Bir bakın çevrenize birbirini seven insan kaldı mı?
Öyle şeyler duymaya başladık ki, insanın inanası gelmiyor. Annesini, babasını, karısını öldüren mi, olmadı cinnet geçirip çocuklarını ya da tüm aileyi öldüren mi, daha neler neler. Kimseye tahammülümüz yok, sabrımız yok, sevdiklerimizi o kadar çabuk harcıyoruz ki ve sonrasında da nasıl mutlu olmayı bekliyoruz. Toplum olarak neden değiştik, bizleri değiştiren, kişiliğimizi kaybettiren, insanları birbirinden uzaklaştırıp yabancılaştıran neydi?
Dostlarımıza sahip çıkalım
Evet, hayat zor, acımasız ama tüm bu olumsuzlukları bir tarafa bırakıp, sevgi dolu olalım. İnsanlar sevgisizlikten, ilgisizlikten hasta oluyorlar. Birini mi seviyorsun git sevdiğini söyle, göster ilgini; hiçbir insan yoktur ki kendisine gösterilen sevgiye ve ilgiye kayıtsız kalabilsin. Hepimizin o kadar ilgi ve sevgiye ihtiyacı var ki bunu birbirimizden esirgemeyelim. Ne olursa olsun sevdiğiniz, kaybetmekten korktuğunuz, itina gösterdiğiniz bir şeyler olsun sizi hayata bağlayan.
Büyük bir sınavdan geçiyoruz
Gerçekten toplumca büyük bir sınavdan geçiyoruz. Bizi yönetenlerin mecliste birbirlerine hakaret edercesine tartışmaları, tahammülsüzlük, paylaşımsızdık, bencillik olanca çirkinliği ile gözler önüne seriliyor. Ancak bu yazdıklarım hayatımızın acı gerçekleri maalesef. Hoşgörüsüz bir toplum olduk. Nereye gittiğimiz belli değil. Şimdi gönlümüzün dilek ağacına 'biz' ile başlayan dilekler asalım. Karanlıklardan şikayet etmek yerine kendi karanlığımıza bir mum yakmakla başlayalım sabaha...
