Neden bazı insanların eleştirilerinden kaçmak gerekir? Çünkü eleştirileri zehirlidir. Sizin hakkınızda öyle insafsız cümleler kurarlar ki kendinizden nefret etmeye başlarsınız. Hayatınıza nasıl devam etmeniz gerektiğini bilemezsiniz. Kargaşaya sürüklenirsiniz.
Neden bazı insanların eleştirilerinden kaçmak gerekir? Çünkü eleştirileri zehirlidir. Sizin hakkınızda öyle insafsız cümleler kurarlar ki kendinizden nefret etmeye başlarsınız. Hayatınıza nasıl devam etmeniz gerektiğini bilemezsiniz. Kargaşaya sürüklenirsiniz.
Açıkçası; eleştirdiğinin eksiğini tamamlamayan ve seviyesini yükseltmeyen eleştiriden hayır gelmez. Yani eleştiri dost işidir. İnsanın onurunu ve kendisine olan saygısını değil eksik ve yanlış yaptığı işleri hedef almalıdır. Eleştiri, serseri kurşun formundan çıkarılmalıdır.
Haksız eleştiride sorun çoğu zaman niyet ve üsluptadır. Ne dediğiniz kadar nasıl dediğiniz de önemlidir. Eleştiri değersiz hissettirilmeden yapılmalıdır. Doğru hedefin seçilmesi eleştirilene yol gösterir. Doğru üslubun seçilmesi eleştirenin seviyesini gösterir.
Yapıcı olmayan eleştirinin temelinde bazen de bilgisizlik vardır. Bilgisiz eleştirmene eleştirdiği şey hakkında bilgi verilirse fikri değişir. Tek sorunun cahillik olması işi kolaylaştırır. Bu eleştiri eleştirilen için en rahat savuşturulabilen kategoridedir.
Problemi çözecek eleştirme biçimi uzmanlık gerektirir. Hasta olan birine 'benden uzak dur' denebilir. Bir doktora görünmesinin faydalı olacağı da söylenebilir. Bu hastayı doktora götürmek başka bir aşamadır. Hastayı tedavi etmek ise eleştirinin zirvesidir.
Eleştiri her zaman gerekli değildir. En incelikli ve kibar olanı bile insanları üzmeye yetebildiği için ancak başka çare yoksa kullanılan bir metottur. Eleştiri kendini ona mecbur hissedenlere ve onu kolaya kaçmak için kullananlara büyük zararlar verir.
İşlerinde, eşlerinde, okullarında, maaşlarında, arkadaşlarında kusur bulan çok insan var çevremizde. Mükemmel insan ve olanak arayışlarımız bizi elimizdeki insanlardan ve olanaklardan da ediyor. İşsiz, arkadaşsız ve eğitimsiz kalabiliyoruz ortada.
En büyük tehlike eleştire eleştire insanlıktan çıkmak. Kimseye destek olmadan ve kimsenin yarasını sarmadan herkesi eleştirmek. Etrafımızda kusursuz bir insan olmadığını bildiğimiz halde kusursuz olması gerekliymiş gibi eleştirmek.
Keskin sirke küpüne zarar. İşi gücü bilip bilmeden her ortamda sadece eleştirmek olan insan elbette bu sapkın eleştiri tarzından en başta kendisi büyük zarar görür. İnsanları çıkmaz sokaklara çağırmak en başta onu yorar. Yanlışından dönmesi uzun zaman alır.
Geçen gün dikkatimi bir yazarın sosyal medya gönderisi çekti. Adam cenneti eleştirenlere cevap veriyor. Kendisini böyle bir şey yapmak zorunda hissetmesi bayağı şaşırttı beni. Demek ki cennette bile kusur bulan çok kişi var.
Eleştiri ustalıkla kullanılması gereken bir silahtır. Karşımıza çıkan her şeye ve herkese doğrultamayız. Hayal edebileceğimiz en mükemmel yer cennettir. Cennete burun kıvırırken diğer seçeneğimizin cehennem olduğunu unutmamalıyız.
