"Saygı" laftır, "hürmet" kelimedir. Aradaki fark teneke ile altın arasındaki fark gibidir. "Saygı" lafı, “say-mak” lafından uydurulmuştur. "Hürmet" kelimesi asırlarca aziz milletimizin kullandığı mümtaz kelimelerimizdendir. "Muhterem" ve "harim" kelimeleriyle aynı ailedendir. Hürmet görmek için hürmetkâr olmak gerek. İnsanların kullandığı kelimeleri dikkate alarak kültürel müktesebatı hakkında kanaat edinebilirsiniz.
Kelimeler, insan zihnine giden yollar değildir sadece. Onlar aynı zamanda nesiller (kuşak değil) arasında muntazam bir bağdır/rabıtadır.
Hürmetkâr olan hürmete layık olur.
Hürmet edene hürmet edilir.
Her hususta olduğu gibi hürmette de ifrat ve tefritten kaçınmak lazım.
Hürmette aşırıya gitmek tabasbusa sebebiyet verir.
Tabasbus yani müdâhaneye yol açar.
Müdâhaneye şimdi “yağcılık” diyorlar.
“Saygı” ifadesi artık günümüzde çok yaygınlaştı. Kullanmak durumunda kalınıyor olsa da “hürmet” kelimesinin asaletini hatırdan çıkarmamak lazımdır.
