Bizim medeniyetimizde ebeveynin önemli mesuliyetlerden biri evladına isim koymaktır.
İsim müsemmasıyla aynîleşir yani bütünleşir. Müsemmasıyla yani isim verilen ile adeta aynı olur.
İsim bir ideali resmeder.
Zihni yapıyı yansıtır.
Karakteri şekillendirdiği kabul edilir.
Kişinin hayatı boyunca ve ebedi âleme intikali sırasında, dünyadan ayrılırken son yolculuğunda "telkin" esnasında ismiyle uğurlanır.
İsim, kişinin hayatı boyunca ve hatta ebedî aleme gittikten sonra defalarca tekrar edilir ve bu yönüyle dua olarak da kabul edilir.
Atalarımızın "ismiyle müsemmâ" ifadesi bu anlayışın mükemmel bir formülüdür.
