Hayvansın, sokaktasın, kimsesiz bir başınasın. Karnını doyuracağın bir kaç ekmek parçası bulup sonra bir köşede uyuyorsun. İnsanoğlu, gelip seni tekmeliyor, o da yetmiyor bıçaklıyor, yuvanı yıkıyor, bazen etini yakıyor, kuyruğunu kesiyor, üzerinde naylon eritiyor. O da yetmiyor üzerine oturup seni boğmaya çalışıyor.
Bize ne oluyor? İnsanlığımız, vicdanımıza ne oluyor? Ne zaman bu kadar kalpsiz olduk? Ne zaman cani olduk?
Hayvansın, sokaktasın, kimsesiz bir başınasın. Karnını doyuracağın bir kaç ekmek parçası bulup sonra bir köşede uyuyorsun. İnsanoğlu, gelip seni tekmeliyor, o da yetmiyor bıçaklıyor, yuvanı yıkıyor, bazen etini yakıyor, kuyruğunu kesiyor, üzerinde naylon eritiyor. O da yetmiyor üzerine oturup seni boğmaya çalışıyor. O da yetmiyor başına kürekle vura vura seni öldürüyor. Bir çuvala koyup nefesini kesiyor. Allah'ın sana verdiği yaşam hakkını senden alıyor. Neden? Hayvansın diye!
Hayvanların canı yok mu? Hayvan olmak böylesine eziyet edilmeyi meşru mu kılıyor?
Hani sizin merhametiniz? Hani insanlık?
Peygamberimiz hayvanları el üstünde tutarken bizim insanımız onları katlediyor!
Hem de sebepsiz. Öylesine, canı istedi diye. Hatta psikolojisi bozuk diye.
Bu kadar mı zor? Şu kadarcık canları koca dünyaya sığdıramadınız. Bir kap su vermeye kıyamadınız, canlarına kıydınız. Kanınız donmadan, gözyaşınız akmadan hem de. Geceleri başınızı yastığa nasıl koydunuz?
Allah'ım bu nasıl bir çağ! Durun artık! Hiç bir şeyden korkmayan insanoğlu durun artık! Bu dünyanın diğeri de var anın, uyanın artık! Sanmayın bugün yaptığınız bu eziyet bedelsiz kalacak. Sanmayın bugün susan o hayvanlar yarın da susacak. Diğer dünyada dile gelecek hepsi. Şu dünyaya sığdıramadığınız her canın vebali boynunuza. Bu eziyet eden canilere cezasını vermeyenlerin, cezasını düşürenlerin günahı boynunuza.
