Varlığımla yokluğumu karıştırsalar birbirine

Keşke dikkatlerin içinde en dikkatsizi ben olsam

Öylesine yaşasam bir kere de hayatı , ölesiyenin ötesinde.

Ne kaybederim ki hiçbir şey kazanmamışken.

Bazen diyorum ağlamak yerine , üzülmek yerine gülmeyi seçsem.

Kayıplarımdan çok çukurlarım olur yanaklarımda.

O çukurları göz yaşlarıyla doldursan ne fayda.

Bazen ölümle yaşamı karıştırsam keşke.

Yaşamak için değil de ölmek için çabalasam.

Ne kaybederim ki ? Hayat mı ? Zaten hiç hayatım olmadı ki. Yoo Allah'm isyan değil bu sana sadece onlara başkaldırışımdır bu.

Bazen sen yerine ben'cil olsam , her cümlemde sen değil de ben geçse .. Bu çocuk kendini ne kadar beğenmiş deseler senin yerine ! Ne kaybederim ki ? Seni mi ? Sen zaten hiç benim değildin ki.

Bazen değer vermek istiyorum senden sonra insanlara. Bakıyorum da ''değersiz kalmış değerlerim , değer verebileceklerim ise benden değersiz.. ''

Bazen diyorum al başını da bu sefer gitme be !

Otur inadına tam alnının çatına , tam karşısına..

Ne kaybederim ki ? Onu mu ? Bak karşında , belki çaresizliği kazandırır sana.

Bazen keşke beyin'siz olsam diyorum ! Seni anlamaya çalışmadan seni anlasam.

Varlığın, düşüncelerin benliğimde belirse diyorum.

Ne kaybedersin ki ? Belki bu sefer sen beni kazanırsın..

Belki , Bazen değil de iyi ki demeyi öğreniriz ..

Hıı ne dersin ?

Tekrar SEN , BEN misin ?