1. Kuzey Kafkasya patlamaya müheyya bir barut fıçısı gibidir. Şu
anda biraz sakin ve sessiz görünmesine kimse aldanmasın.
2. Irak’ta fitne fesat, nifak şikak kapıları sonuna kadar
açılmıştır. IŞİD şiileri ezmektedir. Şii militanlar Sünnilere kan
kusturmaktadır. Orası da barut fıçısıdır.
3. Suriye’nin durumu yürekler acısıdır. Suriye’ye barut fıçısı
demek çok hafif kalır.
4. Libya’da iç savaş devam ediyor.
5. Mısır’da askeri laik diktatörlük dehşet saçıyor.
6. Yemen yüzünden Suudi Arabistan’la İran savaşabilir.
7. Basra Körfezinde sular ısınıyor.
8. Balkanların durumu parlak değil.
9. Ukrayna yüzünden üçüncü dünya savaşı çıkabilir.
10. Türkiye’nin parçalanması konusundaki planlar, programlar,
projeler bazen açık, bazen sinsi şekilde hayata geçiriliyor.
11. Somali’ nin durumu çok kötü.
12. Nijerya’da iç savaş var.
Dünyanın durumu 1914’tekinden, 1939’dakinden çok daha karışık.
Üçüncü dünya savaşı patlak verirse Türkiye’nin durumu ne olur?
Derin emperyalist güçler Türkiye ile İran’ı savaştırmak istiyor. Bu
tuzağa düşmemek için iki taraf neler yapmalıdır?
Kimse olmaz demesin, yakın zamanda dünya derin güçleri İran ile
Irak’ı sekiz yıl boyunca savaştırmamış mıydı? Büyük tahribat
olmamış mıydı? Bir milyon insan ölmemiş miydi? Tarih boyunca
Osmanlı Devleti’ni parçalamak ve paylaşmak için yüzden fazla plan,
proje yapılmıştır. Bunların kitabı da yazılmıştır. (Türkiyeyi
Parçalama Planları, Yakup Üstün, Diyanet Vakfı yayınları.)
Şu anda çok şükür uluslararası bir sıcak savaşın içinde değiliz,
lakin ülkemizde sanki iç savaşlar yaşanıyor.
İktidar-Cemaat çatışması nedir? Bir tür iç savaş değil midir? Dış
güçler ve onların içimizdeki yardakçıları halkımızı Türk Kürt,
Sünni Alevi, Dinci Laik diye birbirine düşman fraksiyonlara
ayırdılar. İç barışı ve sosyal mutabakatı planlı ve kasıtlı olarak
berhava ettiler.
İsrail’in ayakta kalması için Müslümanların birbirinin boğazlaması,
İran’la Türkiye’nin aralarının gergin olması şarttır. Müslümanların
birleşmesi Yahudi Devleti’nin sonu olur.
Türkiye’deki kripto Yahudiler ve kripto Hristiyanlar ülkenin
parçalanmasını istiyorlar. Ermenistan’ın, bizden istediği topraklar
kendi yüzölçümün 4-5 mislidir. Ayrıca tazminat istiyorlar.
Ülkemizde kimsenin anlamadığı bir boşaltma hareketi vardır. Doğu ve
güneydoğuda bazı bölgeler boşaltılıyor. Bu, ne kadar planlı ve
kasıtlı bir projedir, bilinmez.
Muhtarların verdiği raporlardaki insan sayısı eklenmiş… İstanbul’un
nüfusu 30 milyonu geçiyormuş. 77 milyonluk bir ülkenin nüfusunun
yarısının bir şehirde toplanması, kendi kendine de olsa, planlı bir
şekil ve şekilde de olsa hayra alamet değildir.
Dünya nereye gidiyor… İslam dünyası nereye gidiyor… Ortadoğu, Kuzey
Kafkasya, Balkanlar, Ukrayna nereye gidiyor… Sağlam bilgisi olan
varsa lütfedip bildirsin.
(İkinci yazı)
Bendeniz Sizin Denginiz Değilim
BU fakirin sizinle fazilet yarışı yapması hiç mümkün müdür? Böyle
bir şeyi aklımın köşesinden bile geçirmem.
Bendeniz mütevazı olmaya çalışan nâçiz bir Ehl-i Sünnet
Müslümanıyım. Sevad-ı Âzam kitabına göre, Sünnî Müslüman hüsn-i
hâtime konusunda korkar, titrer. Sizin itikadınız ise, öleceğiniz
sırada büyük bir zat uçar gelir, sizi âhiret âlemine mutlu ve kolay
bir şekilde postalar. Bir Sünnî olarak benim böyle bir garantim
yoktur.
Siz kendinizi, intisabınız dolayısıyla pek yükseklerde
görüyorsunuz, bende bu da yok. Sizin gibi göklerde uçamam, iki
ayağım yerdedir.
Siz fazla yediğiniz içtiğiniz için hayli semiz ve kilolusunuz. Ben
sizinle güreşemem.
Benim gibi bir bîçare hiç, sizinle aşık atabilir mi?
Gurur sizde, kibir sizde, azamet sizde. Ben zavallı sizinle nasıl
baş edebilirim?
Bu fakir günahlarını, cürümlerini, hatâlarını, kusurlarını,
zenblerini müdriktir. Ben kim, siz kim?
Cenneti garantiledim havaları içindesiniz. Siz benimle muhatap
olamazsınız.
Telefonlarımız bile denk değil. Zat-ı alinizinki üç bin liralık,
benimki otuz liralık.
Ya otomobillerimiz? Sizinki 100 bin dolar, benim âriyet arabamı
pazara götürsem, on beş bin lira vermezler.
Lütfen yazılarımı okumayınız. İçinizden gelirse kerem eder dua
edersiniz. Bir ricam var: Lütfen gölge etmeyiniz. Ölü eti
yemeyiniz…
(Üçüncü yazı)
Cenaze Etrafında Gürültü Patırtı
BÜYÜK camiin avlusunda muhterem bir kardeşimizin tabutu duruyor.
Biraz sonra namazı kılınacak ve kabrine götürülecek. Tabutun önünde
birkaç yüz dostu yakını tanıdığı, son vazifelerini yapmak üzere
gelmişler. Ortalık sanki bir arı kovanı gibi. Yüksek sesle
konuşuluyor. Bazıları dişleri görülecek şekilde gülüyor. Hal hatır
sormalar, epeydir ortalıkta görünmüyordun, ne var ne yoklar gırla
gidiyor.
Ölü muhterem bir zat… Bazı haber ve rivayetlere göre cenazesinin
önündeki bu gürültü patırtıyı işitiyordur.
Keşke cenazelerimizde biraz daha sakin, biraz daha vakur ve ciddî
olabilsek.
Yüzümüzde keder görülse.
Kısık sesle merhumun faziletlerinden bahs edip ona rahmet
dilesek.
Hal hatır sorulacaksa, o da üzüntülü bir hava içinde olmalı.
Bendeniz yüksek bir kimse değilim. Hatâ ediyorsam lütfen uyarınız.