Yenilikçi start-up'lar ekonomiyi yeniler. Lakin pek çok kurucu sermaye, girişimcilik bilgisi ve deneyiminden yoksundur. Risk büyüktür, tüm start-up'lar aynı potansiyele sahip değildir ve her start-up toplum için değerli değildir.
Yenilikçi start-up'lar ekonomiyi yeniler. Lakin pek çok kurucu sermaye, girişimcilik bilgisi ve deneyiminden yoksundur. Risk büyüktür, tüm start-up'lar aynı potansiyele sahip değildir ve her start-up toplum için değerli değildir. En iyi potansiyele sahip yeni start-up'ları filtrelemek ve başarı için onları düzeltmek adına verimli risk sermayedarlarına ihtiyaç vardır. Sadece dikkatli bir seçimden sonra sermaye ve tavsiye ve izleme sağlarlar. Zira yeni başlayanların potansiyelini değerlendirmek zordur. Geçmiş deneyim önemlidir. Halihazırda başarılı olmuş ve deneyim kazanmış bir seri kurucuya güvenilmesi daha olasıdır. Geriye dönüp başarılı bir geçmişe bakabilen bir girişim finansörü bile kuruculardan ve onların müşterilerinden, tedarikçilerinden, bankalarından daha fazla güven duyar. Başarı sizi başarılı kılar.
Start-up'lar, ekonomiyi harekete geçirir. Ek istihdam yaratırlar ve yenilikler, yeni ürünler üretirler. Bu şekilde refahı artırır ve tüketicilere daha fazla seçenek sunarlar. Özellikle dijitalleşme çağında gibi büyük ekonomik çalkantılar söz konusu olduğunda, bir ekonominin başarılı kalması için yenilikler gereklidir.
Peki ya Hangi Start-Up'lar Özellikle Başarılı?
Yeni bir şirket kurmak ve finanse etmek önemli riskler içerir. Pek çok start-up hayatta kalamaz ve kısa bir süre sonra tekrar ortadan kaybolur. Hangi start-up'lar en yüksek başarı şansına sahiptir ve sermaye almalıdır? Bazı girişimciler bir start-up kurduktan sonra, başka bir projeye başlayarak seri kurucu olurlar. Bu, ilk vakfın başarılı olup olmadığına bakılmaksızın gerçekleşebilir. Araştırmacılar, bu tür seri kurucuların, ilk kez bir start-up kuran girişimcilerden daha başarılı olup olmadığını araştırıyorlar.
Bilim adamları, 1986 ve 2000 yılları arasında ABD'de risk sermayesi ile finanse edilen start-up'ları inceliyorlar. Veri kümeniz 8753 kurucuya sahip 3796 şirket hakkında bilgi içermektedir. Şirketin başarısı, bir girişimin Aralık 2007'ye kadar halka arz edilip edilmediği veya bu tarihe kadar gerekli belgeleri teslim edip etmediği ile ölçülür. Veriler ayrıca bir şirketin bir dizi halinde kurulup kurulmadığını, yani kuruculardan en az birinin risk sermayesi tarafından finanse edilen bir start-up ile önceden deneyime sahip olup olmadığını da gösterir.
Girişimcilerin sayısı 1980'den, 1994'e yavaş ama istikrarlı bir şekilde arttı. Ondan sonra hızla arttı ve 1994 ile 1995 arasında sayı neredeyse iki katına çıktı. Bilim adamları bunu internet patlamasının etkileri olarak görüyorlar. Genel olarak, 1980 ile 1990 arasında, risk sermayesi alan kurucuların sayısı 11'den 1.661'e çıktı. Seri kurucuların oranı da yıllar içinde biraz arttı. 1985'te sadece %7,1 iken, 1999'da tüm kurucuların %9,5'i daha önceki projelerden deneyime sahipti.
1980 ile 1990 arasında kayıtlı kurucuların sayısı yüz kattan fazla arttı. Seri kurucuların oranı yüzde 7,1'den yüzde 9,5'e yükseldi. Yeni kurulan şirketlerin başarı şansı büyük ölçüde değişmektedir. Ortalama olarak, tüm start-up'ların %25,7'si halka açılmayı başardı.
Başarı olasılıkları ilk girişimlerinde %36,7 ve sonraki girişimlerde %29,1 idi. Bir dizi başka etkili değişkeni de hesaba katan ekonometrik tahminler, benzer sonuçlar göstermektedir. Seri kuruculardan gelen start-up'ların başarı olasılığı, şirketlerini %20,9 oranında borsada listeleyen ilk kuruculardan gelenlere göre yüzde dört puan daha yüksek. Ortalama olarak daha yüksek başarı olasılığı, esas olarak, daha önce start-up'larında başarılı olan seri girişimcilerden kaynaklanmaktadır. Onlar için başka bir girişimin başarılı olma olasılığı %30,3'tür. Buna karşılık, geçmişte başarısız olan seri kurucuların şansı sadece %21.8. İlk kez kurucuların sadece %20,9'u başarılı bir şirket kurmayı başarıyor.
Seri kurucuların, ortalama bir başlangıç seviyesinden yüzde 4 puan daha yüksek başarı olasılığı vardır. Halihazırda bir şirkette başarılı olan seri kurucular, sonraki start-up'ların yüzde 30,3'ünü yenilenen başarıya yönlendiriyor. Zaten bir kez başarısız olanlardan sadece yüzde 21,8'i başarılı.
Ampirik kanıtlar, başarılı start-up'larda tutarlılığı göstermektedir. Bilim adamları bunun nedeni olarak iki faktör görüyorlar. Bir yandan, başarı girişimcilik becerilerini yansıtır. Bunlar hem yönetim becerilerini hem de belirli bir ürünü doğru zamanda piyasaya sürmek için doğru hissi içerir. Örneğin, 1983 yılında kurulan bilgisayar şirketlerinin %52'si başarılı olmuştur. İki yıl sonra, zamanlama artık o kadar iyi değildi. 1985 yılında kurulan bilgisayar şirketlerinin sadece %18'i başarılı olabilmiştir. Girişimcilik becerileri ve pazara doğru zaman diliminde girme hissi, bir start-up'ın başarı şansı için belirleyicidir. Önceki başarılar, potansiyel yatırımcıların, tedarikçilerin ve müşterilerin güvenini de artırır. Bir kurucunun gerçek becerilerini değerlendirmek onlar için genellikle zor olduğundan, geçmiş başarıların kanıtladığı gibi girişimcilik deneyimine güvenirler. Bu nedenle, seri kurucuların başlangıçları için ek kaynaklar bulma olasılıkları daha yüksektir, bu da başarı şanslarını bir kez daha artırır. Start-up'ların sadece %46'sı erken bir aşamada risk sermayesi artırabilirken, daha sonraki start-up'ların %62'si bunu yapabilir. Ayrıca, ilk kez kurucular ilk finansmanı sadece 37 ay sonra alırken, deneyimli kurucular 20 ay sonra alırlar.
İlk kez kurucular, risk sermayesini artırmakta zorlanırlar. Seri kuruculara göre risk sermayesi finansmanı için neredeyse iki kat daha uzun süre beklerler.
Şirketi (birlikte) finanse eden risk sermayedarının deneyimi de güven artırıcı bir etkiye sahiptir. Tedarikçiler, diğer yatırımcılar ve müşteriler, deneyimli bir risk sermayedarının yargısına daha fazla güvenirler. Bu durumda bir şirketi desteklemeye daha istekli olurlar. Eğer risk sermayedarı en deneyimli yatırımcıların %25'inden biriyse, ortak finanse edilen yeni bir şirketin başarı olasılığı %21,7'dir ki bu, risk sermayedarı arasında yer alan diğer girişimlere göre yaklaşık 5 puan daha yüksektir. En deneyimsiz yatırımcıların %25'i daha yüksek başarı olasılığı, özellikle ilk kez kurucular ve şimdiye kadar başarılı olamayan seri kurucular olmak üzere iki gruba yarar sağlar. Deneyimli risk sermayedarlarından fon alan ilk kez kurucular %20,9 başarılı olurken, deneyimsiz finansörlere sahip olanların başarılı olma şansları yalnızca %14,3'tür. Halihazırda bir kez başarısız olmuş seri kurucuların durumunda, fark %17,7'ye karşı %25,9'da daha da büyüktür.
Bir şirket deneyimli bir risk sermayedarı tarafından finanse ediliyorsa, şirket zamanın yüzde 21,7'sinde başarılı oluyor.
Son olarak, araştırmacılar bir girişimcinin "piyasa zamanlaması" becerilerinin, yani pazara doğru zamanda girme duygusunun, yeni kurulan şirketin başarı şansını nasıl etkilediğini tahmin ediyor. Bunu yapmak için tüm endüstrinin başarısını ölçerler. Bir kurucu, sektör için çok iyi olan bir yılda ilk şirketini kurduysa, iyi bir 'piyasa zamanlaması' becerisine sahiptir. Bu durumda ikinci kuruluşta başarılı olma olasılığı %30,5'tir. Sektörde oldukça başarısız geçen bir yılda ilk işine başlayan bir girişimcinin başarılı olma olasılığı sadece %23,7'dir.
Çalışma, şirketlerin başarılı bir şekilde kurulmasında belirli bir tutarlılığın olduğunu göstermektedir. Önemli olan sadece girişimcilik becerileri değil, aynı zamanda geçmişteki başarılardır. Başarılı kurucuların daha sonra yeni bir start-up kurma şansı daha yüksektir. Bir yandan bunun nedeni, ortalama olarak daha iyi yönetim niteliklerine sahip olmaları ve aynı zamanda piyasaya doğru zamanda daha iyi girme duygusuna sahip olmalarıdır. Öte yandan, tecrübeleri ve kanıtlamış oldukları başarıları sayesinde finansmana daha kolay erişebilmeleri, müşteri ve tedarikçilerden daha fazla güven duymalarından da kaynaklanmaktadır.
