Yüreğindeki evlat acısı ilk günkü tazeliğini koruyan anne, oğlunun bahçe işlerinden kazandığı yevmiyeyle aldığı ekranı kırık cep telefonunu, yıllar geçmesine rağmen "oğlumun emaneti" diyerek yanından ayırmıyor.
Evladının mezarının da bulunduğu Köprüyanı Mahallesi'nde yaşayan anne Ayşe Bülbül, AA muhabirine, dünyadaki en büyük acının evlat acısı olduğunu söyledi.
Evladının acısının hep içinde olduğunu dile getiren Bülbül, "Bir, evladımı kaybettim onun acısı içimde, bir de bu çocuğun yaşadıkları. Sahip çıkacak kimse yok, baba yok, bir parça ekmek yok. Yokluklar içinde akşam olurdu hepsi bir kenarda uyur kalırdı. Bir anne olarak o çocuklar uyurdu ama ben nasıl uyuyayım, nasıl rahat edeyim?" dedi.