Bir şeref ki…
Polis Ahmet Alp Taşdemir…
26 yaşında, yakışıklı, dalyan gibi, erkek güzeli…
Diyarbakır’da bölücü hainlerle girdiği çatışmada şehit oldu.
Cenazesi, Manisa’nın Salihli ilçesinde toprağa verildi.
***
Acı haber, imam olan babası İbrahim Taşdemir’e,
Cuma namazı öncesi verildi.
Bir baba evladını yitirirse,
Evlat acısını tadarsa, yıkılmaz mı?
Bundan daha büyük felaket olamaz…
Ama o yıkılmadı.
Alnı açık başı dik, şöyle dedi;
“Bizim ecdadımız, yüzyıllar boyunca,
Hilali, ezanı, bayrağımızı yücelttiler
Hilal, ezan, bayrak İnşallah,
Bu necip milletin omuzlarında yücelmeye devam edecek.
Benim oğlum, elhamdülillah
Peygamberlerin yanındaki makam olan şehadet makamına ulaştı.
Doğduğunda bizi şereflendirmişti Rabbimiz,
Oğlumun doğumuyla…
Şehit oldu. Şehadetiyle de bizi şereflendirdi.
Onun için ben Rabbimin hükmüne boyun eğdim.
Şikayetim yok…
Rabbimizden gelen başım gözüm üstüne…
Bizim ümmetimiz, milletimiz, vatanımız sağ olsun.
Allah bu millete zeval vermesin.
Siyonistlerle, kafirlerle, haçlılarla cihat ederken,
Benim oğlum şehit oldu.
Bundan şeref duyuyorum,
Elhamdülillah, Rabbimiz bize böyle bir makam lütfetti.
Şeref duyuyorum elhamdülillah…”
Bilmem, bir mümin; Allah, vatan, millet sevgisini,
Bu kadar veciz nasıl anlatabilir?
İman gücü başka nasıl tarif edilebilir?
Siyonistlerin, kafirlerin, haçlıların terör örgütü PKK,
Bu kadar güzel nasıl açıklanabilir?
Hiçbir millette olmayan bu vasıflar;
Yüce Türk milletinin büyüklüğünü ve yenilmezliğini gösteriyor.
Biz de İbrahim Hocamızı tanımakla şeref duyduk.
Allah, Ahmet Alp evladımızın şefaatinden mahrum etmesin. (Amin)
