İnsan "Bu mu?" diyor insan. Resmen dostluğa karşı bir zihniyet , bütün mesaisini anarşi çıksın diye kullanıyor.

Biri , pankarta yazmış: 'Tayyip'ten liseli gençler intikam alacak.' diye. Düşmanca nefes, zemin delmiş, anarşi liseye insin çabası. Liseli sormaz mı bir gün "Neyin intikamı bu?" diye. Bunu zaman gösterecek. Gaz verilen liseli gençlerden kaçı anlar ne intikamı olduğunu? Çok azı anlar. O da, aile çocuğu ile ilgilendiyse ya da genç çok zeki ise... Değilse ,0nların eline düşen liseliler körü körüne düşman olacaklar, bu ülkeye iyilikten başka bir şey yapmamış insanlara... Kandan , kinden beslenen çağ dışı bir güruh.

Türkiye Cumhuriyeti kurulduğu günden önce ve sonra , bu bir grup daima kinden beslendi. Hâlâ Müslüman’a kin ve nefret duygusu devam ediyor. Bu , onlar tarafından gençlerimize hep verilmeye, çalışılmış. Fakat Müslümanlar olarak biz anlayamamışız. Hep uyumuşuz dizelerini anlayamadığımız ninnilerle...

Çatlak bir sesin söyleyebileceği bir cümle daha: 'Hiçbir Ak Partiliyi dost olarak göremem.'

Allah Allah !

Bu nasıl bir ruhsal hastalıktır ki, neden bu kadar öfkeyle baktığının kendisi bile bilincinde değilken böyle bir laf eder? ( Ak parti iktidar olamayacak olsaydı, böyle düşman olmayacaklardı) Akıl almaz bir durum. Ak Parti nefreti, milyonları kuşatan kine dönüşüyor! Milyonlar içinden bir dostun çıkmayacağına inanmak tam bir travma, tam bir hezeyanken bunun bile farkında olmamak... Ben CHP'yi sevmem ama benim CHP'li arkadaşlarım var . Onlar bana diyorlar ki:' Tek suçun CHP'li olmaman. 'Ben de onlara: "Tek suçunuz adaletle bakmayı bilmemeniz.' diyorum, böyle gidiyor dostluğumuz... CHP' yi sevmemem benim genelleyici olmamı gerektirmiyor. Biz, geniş açıdan baktığımızdan , nokta bakışları yapıyor: 'Her grubun içinde iyiler de , kötüler de vardır.' diyoruz. Bazı gruplar da kötüler fazladır, bazılarında iyiler . Zekâ, burada çok önemli, çünkü zekâ hangi grupta hangisi fazla onu bulmalıdır.

Düşünüyorum...

Bu nefret nasıl giderilecek? Bazı liderler görüyorum, adamlar sadece kin üretiyor sadece kin! kusuyor. Özellikle takip ettiğim üç lider var. İnanın kin ve nefret aşılamaktan başka tek bir cümle etmiyor , edemiyorlar. Kimyaları, insanca cümle kurmasını engelliyor... Recep Tayyip Erdoğan ve ekibi uzaya çıktıkça , yerli tank , uçak vb. işler yaptıkça onların kin ve nefretleri artıyor!

Peki şimdi ne olacak?

Bu insanların kinleri ve nefretleri nasıl insanî boyuta alınacak ? Biz bu kin ve nefreti yok etmek için ne yapmalıyız ?

İşte bu cevabı bulmak için herkes kendi gücü nispetinde çalışmalı dostlar!

Kindarlar ülkesi neresi? dersek,

Başta Türkiye, îma edildiği gibi, düşünen Müslümanların olduğu ve müşriklerin bulunduğu her yer kindarlar ülkesi durumunda. 'İslam düşmanları, her yerde kin kusuyor.' dedik. Bu cümlenin altında koca koca ülkeler, koca bir tarih ve milyonlarca mezar var. Şu gerçek çok iyi anlaşıldı ki Müslümanlar iktidara yaklaştığı ölçüde İslâm düşmanlarının düşmanlıkları artıyor. Bu kişiler İslam siyasetini anlamayan Müslüman gruplara düşman olmuyorlar.

Mısır, Sudan ve Cezayir gibi ülkelerde durum hep aynı.

Suriye’de savaş bu sebeple çıktı .

Kuzey Irak özel bombaları bu yüzden yedi ve o kadar şehit verdi .

Yani,

Müslümanlar ne kadar uyutulmuş ise ve de tembellerse o ülkede o nispette sessizlik ve neşe var, herkes, herkesle iyi anlaşıyor, kin ve nefret ayyuka çıkmıyor. Nerede Müslümanlar bilinçlice fikir yürütüyorsa, orada İslam düşmanları fabrikadan mal üretir gibi düşmanlık malzemelerinin en olmazsa olmazı olan kin ve nefreti üretiyorlar.
Yani,

İslam düşmanları ne kadar nefret üretiyorlarsa bizler, insanî çalışmaları o nispette hızlandırmalı ,gönüllere kinsiz nefretsiz bir rüzgâr ışınlamalıyız.

Yani,

Düşünen Müslümanlar ve onlara iktidar umudu varsa , dünyanın her ülkesi kindarlar ükesidir bu böyle biline...Herkes ona göre kendi görevini kendisi aramalı ve bulmalı, zira bu gidiş aydınlığa çıkmaya sebep olabileceği gibi. Zifirî bir karanlıkta getirebilir.