İnsanın Gönlünü İsrafı

Abone Ol

İSRAFIN her türünden menedilmişiz.

Bir kaynağın veya malzemenin gereksiz yere harcanması olarak tarif edilen israf var olanın heba edilmesi demektir. Boşa gitmesidir. Verimsiz ve gereksiz tüm kullanım biçimleri bu çerçevenin içine girer. Savurganlık ve bu aşırı tüketim “Yeterli” olanı bilememek veya dikkate almamak anlamına gelir. Dolayısıyla haddi aşmak, sınırı taşmaktır. Ölçüyü önemsememektir.

EKONOMİK alanla sınırlı tutup sadece maddi varlıklarla izah etmek meseleyi küçültmek olur.

Çok daha büyük, yaralayıcı ve sarsıcı israflarımız var. İki yakamızın bir araya gelemeyişi bundan.

İnsanın kendini israf etmesi hususu var ki, tüm israfların anası hükmündedir.

GEVEZELİK sözün israfıdır.

Cümlelerin sağa sola ve çoğu defa da ehil olmayanlara savrulmasıdır.

Altın olan değerinin bakıra, demire indirilmesidir.

Oysa yerinde ve zamanında ehlince söylenen bir söz hayat kurtarabilir.

DAVRANIŞLARIN israfı da söz konusudur.

Kıymet bilmeyecek olanlara saçını süpürge etmek, onlar için türlü fedakarlıklar yapmak, yanlış zamanlarda sürekli yanlış yerlerde bulunmak, beyhude uğraşlarla boğuşmak davranışların israfıdır.

Sıkça kendimizi içinde bulduğumuz sefil bir durumdur ancak daha mühim olanları da vardır.

ŞİRK imanın israfı değil midir örneğin…

Yüce Rabbimiz tarafından Fahr-i Kâinat Efendimiz yoluyla bizlere şaşmaz kılavuz olarak ihsan buyurulan Kur’an-ı Kerim’in israfı değil midir tevhitten ayrı düşüp şirke bulanmak.

NİFAK içinde debelenmek, fesada sürüklenmek Allah’ın insanlık onuru olarak lütfettiklerini yine O’nun kullarıyla paylaşmak demek olan infakın israfı değil midir? Bencilliğe prim vererek sadece kendine yaşamak anlamına gelen infaktan/paylaşımdan/bölüşmekten uzak kalmak telafisi zor bir heba ediş değil mi?

ZULÜM, mazlumun telef edilmesiyle sonuçlanan mühim bir israftır.

NANKÖRLÜK, yaratıcımızın saymaya muvaffak olamayacağımız kadar bol nimetlerinin üstüne bir şal atıp görmemezlikten gelme israfı değil mi?

GADDARLIK, acımasızlık sarmalına kendini dolayıp insana kerem buyurulan en büyük özellik olan merhametin boynunu vurma israfıdır.

MALUMATA meftun olmak, kolaya kaçarak kulaktan dolma bilgilerle hakikati çözümlediğini varsayarak her söze kulak kesilip aslını araştırmamak, emrolunduğumuz ilim farzının israfı anlamına gelmez mi?

ALAYCILIK, hümeze lümeze deresine yuvarlanarak, kaş göz işaretleriyle sululuğu tercih etmek, küçümseyici tavırlara tenezzül gösterip ciddiyetin, haysiyetin, onurun, şerefin israfı olmuyor mu?

YANLIŞ İNANÇLAR yani felsefeden, mitolojiden, modern hurafelerden, bilim münafıklarının süslü yalanlarından yararlanarak oluşturulmuş batıl anlayışlar gerçek inanç olan imanın zayi edilmesidir.

YALAN, Şanlı Nebi’mizin bir müminin diğer günahlara bulanabilme ihtimali olsa bile asla yanından geçmediğini buyurduğu gerçeğin, doğrunun, hakikatin israfı değil mi?

KİBİR, hızlı giden ego atlarına binip önemsiz ve sıradan gördüğü başkalarına gururla uçları sivriltilmiş zehirli oklar fırlatmak tevazunun, mahviyetin, ağırbaşlılığın, alçakgönüllü olmanın israfı sayılmıyor mu?

İNATÇILIK dik başlılık ve yanlışta ısrar edip orta yolu bulmanın, barış ve huzur üzere yaşamanın, uyumlu oluşun, ortak doğruların ve sükunetin israfıdır.

KABALIK cehalet üzere yol tutup, serkeşliğe dalarak saldırgan tavırlar ortaya koyup hoşgörünün, nezaketin, inceliğin, zarafetin, duyarlılığın, barışın ve doğru eleştiri imkanının israfı değilse nedir?

İSYANKÂRLIK sağduyunun ve ortak yaşam alanlarının israfıdır.

GÜNAHKÂRLIK masumiyetin israfı olduğu gibi haram, helalin israfıdır. Riya samimiyetin, saflığın, ihlaslı olmanın israfıdır. Tembellik vaktin ve yapılabilecek tüm güzel şeylerin israfıdır. Hıyanet emanetin, güvenin, itimadın israfıdır. İhanet, sadakatin israfı olduğu gibi mutsuzluk, yetinmemek, doymamak, huzur ve mutluluğun israfıdır. Yanlış terbiye nesillerin israfı…

İftira insan haysiyetinin israfıdır. İnkâr fıtratın israfıdır. Şükürden uzak olmak bereketin…

Birbirini görmemek eşlerin birbirini israfıdır, kötü örnek çocukların…

Baskıcı tahakkümler yeteneklerin israfıdır. Yanlış yönelimler yolun…

Tefekkür etmemek, derin düşünmemek aklın ve beynin israfıdır. Menfaat gayretin…

CEHENNEMLİK amellere yönelmek insanın kendi motivasyonunu yanlış kullanarak cenneti heba etmesidir. Allah’ı sever gibi başkalarını sevmek, Efendimizin yerine birilerini ikame ederek emirlerine tartışmasız riayet etmek, dinde olmayan ibadetler ihdas edip ritüeller oluşturmak Rabbimizin tamamladım buyurduğu dini eksik görüp gereksiz gayretlere girmek İslam’ın israfı anlamına gelmez mi? Sünnetlere uymamak Nebi’lerin israfı olmuyor mu?

 …

GÖNLÜN israfı tüm bu israfların cümle kapısıdır.

İnsan yüreğini yanlış kullanıp israf ettiğinde insafsızlığın girdabına yuvarlanarak kendini israf ediyor.

İnsanın kendini israfı ise ne yazık ki, insanın insanı israf etmesiyle sonuçlanıyor.

Yaşama şevkini, aşkını ve imanını israf etmeyip şükre muvaffak olan koca yüreklilerden olmak niyazıyla…

Ya Selam!