Suriye'de Beşşar Esed rejiminin çöküşünün üzerinden üç aydan fazla bir süre geçerken, işlediği suçların karanlık yüzü giderek daha fazla gün yüzüne çıkıyor. Bu süreçte, yıllardır kayıp olan tutukluların aileleri, sevdiklerinin akıbetini öğrenme umuduyla bekleyişini sürdürüyor. Bu gelişme, Suriye devriminin 14. yıldönümüne denk gelirken, geçiş dönemi adaletinin en önemli adımlarından biri olarak değerlendiriliyor.
Arap Medyasında yer alan haberlerde, Halep’te işkenceyle öldürülen kimliği belirsiz binlerce kişiye ait 6500’den fazla fotoğrafa ulaştı. Bu özel araştırma, aylar süren titiz bir çalışma sonucunda, rejimin cesetlerden nasıl kurtulduğunu ve bu sürecin nasıl işlediğini belgeliyor.
Halep'te Toplu Mezarlar ve Kayıp Kayıtlar
Tanıklara göre, Halep’teki toplu mezarlarda binlerce belge ve fotoğraf, kurbanların kimliklerini doğrulayabilecek nitelikte.
Ele geçirilen görüntüler, rejimin cezaevlerinde işkenceyle öldürdüğü tutukluların cesetlerinden nasıl kurtulduğunu gösteren tüyler ürpertici detaylar içeriyor. Yaklaşık 6500 cesedin dikkatlice çekilmiş fotoğrafları, işkencenin boyutunu gözler önüne seriyor. Görsellerde, elleri arkadan kelepçelenmiş, gözleri bağlı, başlarından vurulmuş, asılmış ya da ağır işkence izleri taşıyan cesetler yer alıyor.
Halep'te süren araştırmalarda, Cezaevi Kriminal Güvenlik Şubesi'nin cesetleri belgeleyen ve fotoğraflayan birim olduğu tespit edildi.
Birimde çalışan delil inceleme şefi, cesetlerin nasıl kaydedildiğini ve fotoğraflandığını detaylandırdı. Elde edilen bilgilere göre, belgelenen ceset sayısı 4000’in üzerindeydi.
Adli tıp uzmanları, araştırma sürecinde, cesetlerin çoğunun ağır işkence izleri taşıdığını ve kurbanların ölüm şekillerinin sistematik olduğunu doğruladı.
Saha İnfazları ve Delil Karartma Mekanizması
Konuyla ilgili yapılan araştırma, 2016 Aralık - 2017 Ocak döneminde, Halep’in doğusunun rejim güçleri tarafından ele geçirildiği sırada en az 100 kişinin saha infazına uğradığını ortaya koyuyor.
Aljazeera'da yer alan habere göre, İnfazlar korkunç bir vahşetle gerçekleştirilmiş. Tutuklular başlarından vurulmuş, asılmış ya da elektrikle işkence edilerek öldürülmüş olduğu fotoğraflara yansıyor.
Güvenlik birimleri, kurbanların kimliklerini kasıtlı olarak gizliyordu. Her cesede bir numara veriliyor, kayıtlar ise "kimliği belirsiz" şeklinde tutuluyordu.
Bir adli tıp uzmanı, cesetlerin önce askeri ve üniversite hastanelerine gönderildiğini, ardından toplu mezarlara gömüldüğünü ve ailelerin sevdiklerinin akıbetini hiçbir zaman öğrenemediğini belirtiyor.
Rejim unsurları tutukluların cesetlerinden kurtulmak için sistematik olarak cesetlerin ya sokaklara bırakıldığını ya da toplu mezarlara gömüldüğünü belirtiliyor. Ayrıca, birçok cesedin elleri kelepçeli, gözleri bağlı olduğunu, bazılarının boynunda asılma izleri bulunduğunu açıkladı.
