Bugün lisans ve lisans üstü eğitim için 10 Binin üzerinde talebemiz ABD'de. Bunun 10 katı kadar da AB ve diğer devletlerde...

Gençlerimizin yurt dışına eğitime gitmesi II. Mahmud'dan bu yana devam etmekte. Bu bir kendini geliştirme, çağı yakalama ve dünya ile yarıştır. Ne var ki gidenlerin köklerini terk etmemesi ve devşirme konumuna düşerek beyin göçüne sebep olacak şekilde milliyet ve aidiyetlerinden uzaklaşıp başkalaşmamaları gerekmekte. Türkiye'nin iktisadi ve askeri darbeler döneminde hem yurt dışına giden talebe sayısı azdı ve hem de gidenler bir şekilde gittikleri memleketlerde kalmanın yolunu arıyorlardı. Gençlerimiz dışarıya giderken diğer memleketlerden gençlerin tahsil için, teknoloji için, bilgi ve görgülerini arttırmak için yurdumuza gelmeleri akıldan bile geçmezdi. Hatta giden gençlerimizin oralarda kalmaları artık hayatın tabiî seyri kabul edilmekteydi. Aksine teşebbüs ise ancak şimdilerde yüksek bir seyir kazanmış bulunmakta. Bu da bir kere daha gösteriyor ki bir ülke kalkınınca edebiyatı, sporu, sanayii, eğitimi, sineması, sosyal hayatı ve neyi varsa topyekûn kalkınmakta.

Bugün devletimiz, "Türkiye Bursları" adı altında dünya gençliğine burs verip onların bizim eğitim yuvalarımızda tahsil yapmalarına imkân tanımaya başlamıştır. "Türkiye Bursları" için bu yıl en kalkınmışından en küçüğüne kadar 182 devletten 155 Bin genç, MEB'in sitesine girerek inceleme yapmış. 95 Bin genç, burs talebinde bulunmuş. Bunlardan 5 Bin gence burs verilecekmiş. Burslar, ilk yılda Türkçe öğrenecek olan lisans ve lisans üstü eğitim talebesine ödenmekte. Aylık ödeme, 600 TL ile 2.500 TL arasında değişiyor. Ayrıca bursiyerler, devlet yurtlarında ücretsiz barınacak. Okuduğu üniversiteye para ödemeyecek. Ulaşım ve sağlık hizmetlerinden ücretsiz faydalanacaklar.

Her şey güzel, fakat bir şey insanı kıvrandırmakta. 95 Binden sadece 5 Binini kabul edebilmekteyiz. Yüzde 5 gibi bir netice. O güzel deyimi hatırlamamak mümkün değil: "Salevat, kuvvete bağlıdır!". Hazinemiz zenginleştikçe, kabul edilen yabancı talebe miktarının yükseleceğine şüphe yok. Kapitalist devletlerde bu imkânlar, 50 Bin dolara kadar çıkarken Türkiye'nin bu cömertliği insana hizmettir...

Her dönem 5 Bin dünyalı genç, Türkçe öğrenip, bizim kültürümüzle haşır-neşir olarak kendi topraklarına döndüklerinde arada gönül köprüleri kurulacaktır. Temennimiz o ki nihai noktada şartları tutan herkesi almak üzere talebe sayısını her sene 5'le çarparak kabul edebilmektir.

Bütün alanlarda olduğu gibi eğitimde de dünya ile yarış hâlinde olmamız lazım.

Şu burs meselesi dahi tek başına isbat etmekte ki bizim teamülümüzde sömürme değil paylaşma ve insana hizmet esastır.