DEMOKRASİ
Demokrasiyi Özümsemek
Demokrasi, büyük bir erdemliktir.
Demokrasi, insanların birbirlerinin haklarına saygılı olmalarıdır.
Demokrasi, insanların bir arada yaşama sevinçlerine büyük bir katkıdır.
Demokrasi zulmün ve zorbalığın önündeki en büyük setlerden biridir.
Demokrasi, haktır.
Demokrasi insanların birbirlerinin hukukuna saygılı olmalarıdır.
Demokrasi, yöneticilerin halk tarafından seçilmesidir.
Demokrasi asla küfür değildir.
Hele hele günümüzde temsili demokrasi büyük bir ihtiyaçtır. İslam aleminin en büyük sorunu onların temsili demokrasiden uzaklaşmalarıdır.
Dört büyük halife temsili demokrasi diyebileceğimiz bir yol ile seçildiler.
Kimse zorla yöneticilik makamına gelmedi.
Ama daha sonra gelenler, devleti belirli bir ailenin malı olarak gördüler. Sadece ve sadece kendilerinin idareci olabileceğini savundular.
Diğer Müslümanları da güdülenler olarak gördüler.
Bu durum asırlarca devam etti. Ama bu gün işlemiyor. Bu gün tek adam idaresi, terörizme yol açıyor. Kavgaya yol açıyor. Kan ve düşmanlığa yol açıyor.
Savaş getiriyor!
Bu günlerde demokrasinin küfür olduğunu iddia eden bazı bağnaz sesleri işitiyoruz.
Bunlar, zulüm ve zorbalığın sesleridir!
Tek adamla yönetilen, Suriyeyi gördünüz.
Irakı gördünüz!
Kaddafiyi gördünüz!
Dünya, hürriyet havasını teneffüs etti. Artık hiçbir kimse hürriyetinden vaz geçmez. Vatandaşlıktan teb’aya düşmek istemez.
İslamın büyük şairi bundan yaklaşık yüz sene önce
-“Ben ezelden beridir; Hür yaşadım, hür yaşarım; Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım?!” dedi.
Artık bu millete zincir vuramazsınız.
Bu millet özgürlüğün ve demokrasinin havasını teneffüs etti.
